Vitamine C-onderzoek

Merlijn en Madelief vertellen enthousiast over hun aanpak. Ze wisten al meteen dat ze samen wilden werken en dat ze daadwerkelijk met stoffen aan de slag wilden gaan. Merlijn: ‘Al brainstormend dachten we aan drugs of medicijnen en toen kwamen we op ons vitamine C-idee. Dat zit zo: ik slik wel extra vitamine C en Madelief niet. We besloten om te onderzoeken wat de concentratie van die vitamine in onze urine was, om te zien welke hoeveelheid je weer uitscheidt.’

Praktijkonderzoek bij Rijn IJssel

Hun scheikundedocent Hans Neijenhuis legde contact met docent Hans Jaartsveld van het Rijn IJssel. Zo kregen de aspirant-onderzoekers toegang tot het laboratorium daar. Madelief: ‘Zo vet, dat we daar mochten werken! En wat bleek? Bij mij zat elke keer een gelijke, kleine hoeveelheid vitamine C in mijn urine. Bij Merlijn vonden we nagenoeg al haar extra inname terug in de urinemonsters. Dat verbaasde ons, want die supplementen verkopen ze als ‘goed voor je immuunsysteem’. Nou, dat valt dus vies tegen. Je lichaam legt geen voorraad aan waaruit je kunt putten.’

Onderzoek doen leerzaam

Terugkijkend vinden Merlijn en Madelief samen werken heel leuk en het onderzoeken heel leerzaam. Ze zijn naar eigen zeggen bijvoorbeeld veel beter geworden in het berekenen van concentraties. En ze hebben gewerkt met een speciale methode om stoffen te scheiden: de High-performance liquid chromatography (HPLC). In koor: ‘Op school leer en lees je erover, maar in het laboratorium hebben we het gewoon echt gebruikt.’

De twee scholieren zijn trots op hun onderzoek. ‘Het liefst hadden we het nog voortgezet; met meer proefpersonen, meer verschillende innames en meer verschillende concentraties. Maar daar hebben we, met onze eindexamens in zicht, helaas geen tijd voor. We moesten nu al enorm aanpoten op het eind. Onze docent is dik tevreden. Morgen hebben we de presentatie van ons profielwerkstuk. Als we dat goed doen, krijgen we misschien zelfs een tien.’

Goed verdiept in materie

Docent Hans Neijenhuis houdt het nog even spannend, maar hij is wel trots op zijn leerlingen. ‘Ze hebben zich goed verdiept in de materie. Ook waren ze niet uit het veld te slaan. Ze hebben veel meer tijd in het laboratorium doorgebracht dan we in eerste instantie dachten. Het begon heel ambitieus, maar de dames stelden hun ambities op tijd bij en hebben veel geleerd.’

‘Tegenslagen zijn er altijd; metingen die niet werken bijvoorbeeld’, zegt Hans Neijenhuis. ‘Madelief en Merlijn puzzelden gewoon door tot ze een andere oplossing hadden. Dat vind ik belangrijk. De uitkomst kwam voor mij niet als een verrassing. Als je normaal eet, heb je geen extra vitamine C nodig. Dan komt al die extra inname er gewoon weer uit.’

Moleculaire levenswetenschappen

En Merlijn en Madelief? Die hebben nu de smaak te pakken. Madelief kiest na het vwo het liefst voor een studie Biomedische wetenschappen en als ze daarvoor wordt uitgeloot, gaat ze voor Moleculaire levenswetenschappen. Merlijn kiest sowieso voor Moleculaire levenswetenschappen. Samen studeren zou leuk zijn, vinden de twee, want: ‘Samen zo’n onderzoek doen, schept een nòg hechtere band!’