
‘Met werktuigbouwkunde ben ik met mijn hoofd en mijn handen bezig’
Waarom werktuigbouwkunde?
Een brede technische opleiding. Dat is wat de 18-jarige Jeffrey Brink uit Hummelo zocht na de havo. ‘Alles aan techniek vind ik leuk. Als er thuis iets kapot is, dan maak ik het. Maar ik weet nog niet wat ik er later mee wil doen. Elektrotechniek draait voor mijn gevoel alleen om elektriciteit en technische bedrijfskunde leek me te economisch. Met werktuigbouwkunde kan ik alle kanten op. En: ik ben met mijn hoofd en met mijn handen bezig. Dat spreekt mij aan.’
Medestudent Frank Beek uit Veenendaal denkt er precies zo over. ‘Mijn vader heeft deze opleiding ook gedaan en is nu productieleider. Thuis had ik dus al veel over deze brede studie gehoord. We leren over elektrotechniek, mechanica, thermodynamica en stromingsleer. Wat ik hierna wil? Geen idee nog, tot nu toe spreken de energievakken mij erg aan. Die begrijp ik ook beter’, zegt de 20-jarige met een lach.
Project circulaire deurvleugels
De werktuigbouwkundigen in spe hebben het afgelopen semester met vijf andere studenten aan een project gewerkt dat onlangs is afgerond. Het doel was om te onderzoeken of het mogelijk is om de drie deurvleugels van een tourniquetdeur van circulair materiaal te maken. Jeffrey Brink: ‘Het was echt een leuk project, omdat we hierbij zowel konden ontwerpen als met onze handen bezig zijn. We hebben twee deurvleugels van hout gemaakt en één van aluminium. Aluminium is het materiaal waar de deurvleugels nu standaard van worden gemaakt. Voor de houtkeuze hebben we op basis van gewicht, duurzaamheid, sterkte en bewerkbaarheid onze keuze bepaald. Uiteindelijk kwamen daar accoya en meranti als beste uit naar voren.’
Schaalmodel
Aanvankelijk dachten de zeven studenten dat ze op school terecht konden voor hun project, dat pakte anders uit. ‘Op school was niet al het gereedschap aanwezig om het hout te bewerken’, legt Frank Beek uit. ‘Daarom zijn we zelf op zoek gegaan naar een werkplaats, gelukkig vonden we die bij De Helling in Arnhem.’ Het merendeel van de tijd konden de studenten terecht op het Mobility Innovation Center op Industriepark Kleefse Waard in Arnhem.
Met een goed uitgewerkt plan en een taakverdeling ging de groep aan de slag. Jeffrey Brink hield zich tijdens het project bezig met het zoeken van de werkplaats en het speuren naar de juiste documentatie. Frank Beek had met een paar andere studenten de taak om alle berekeningen te maken. ‘De tourniquetdeur hebben we op ware grootte berekend, maar het model hebben we op schaal gemaakt’, legt Frank Beek uit. ‘Ons schaalmodel is een functionele deur van een kleiner formaat, zodat we de bestaande onderdelen van de deur zoals de borstels en de glasplaat in ons model konden toepassen.’ Ruim een maand eerder dan gepland, is de tourniquetdeur klaar. De deur wordt nu in de praktijk getest.